Integratieproblemen: wie moet zich aanpassen, migranten of Nederlanders?
Integratieproblemen. Wie moet zich aanpassen: migranten of autochtonen? Analyse van integratie, discriminatie en de verantwoordelijkheid binnen Nederland.
Het stuk in de Volkskrant van Hanneke Felten stelt dat niet migranten, maar juist “witte Nederlanders” integratieproblemen veroorzaken. Wat volgt, is een bijzonder scheve analyse die feiten negeert, realiteit verdraait en verantwoordelijkheid volledig verschuift naar autochtone Nederlanders.
De selectieve bril van “integratieproblemen”
De claim dat migranten “het steeds beter doen” op de arbeidsmarkt en in het onderwijs, verdient nuance. Cijfers van het SCP tonen inderdaad verbeteringen, maar dat betekent niet dat er geen problemen meer zijn. De werkloosheid onder migranten is nog steeds significant hoger dan bij autochtonen. Taalachterstanden blijven een grote barrière voor volledige deelname aan de maatschappij. Het gemak waarmee deze uitdagingen worden weggewuifd, roept vragen op over de betrouwbaarheid van Felten’s interpretatie
Autochtonen als zondebok
Hanneke Felten richt haar pijlen op autochtone witte Nederlanders, die volgens haar in een “bubbel” leven en negatief staan tegenover diversiteit. Dit argument gaat volledig voorbij aan de realiteit dat segregatie vaak wederzijds is. Waarom wordt er niet kritisch gekeken naar migrantengemeenschappen die vrijwillig gesegregeerd leven? Denk aan wijken waar integratieprojecten zoals gemengde scholen of activiteiten nauwelijks animo krijgen van migrantengezinnen zelf. Het lijkt erop dat alleen “witte Nederlanders” verantwoordelijk worden gehouden voor het succes van integratie. Dit is absurd als allesomvattende verklaring**
De suggestie dat autochtonen structureel verantwoordelijk zijn voor discriminatie op de arbeidsmarkt en in het onderwijs is eenzijdig. Discriminatie is een probleem dat aangepakt moet worden, maar het is niet de enige reden voor de uitdagingen waarmee migranten te maken hebben. Taalachterstanden, cultuurverschillen en lage participatie in maatschappelijke activiteiten spelen net zo goed een rol. Het eenzijdig aanwijzen van “witte Nederlanders” als schuldigen verhardt de discussie en creëert meer polarisatie .
Omgekeerde wereld en de abkeerde integratie
Felten pleit voor een vorm van omgekeerde integratie, waarbij ‘witte’ autochtonen hun gedrag en normen moeten aanpassen aan migranten. Dit zet de wereld op zijn kop. Het idee dat de ontvangende samenleving haar cultuur en gewoontes moet aanpassen aan nieuwkomers druist in tegen het principe van wederzijdse respect. Het is immers logisch dat degene die een nieuw land kiest, zich aanpast aan de bestaande normen en waarden van dat land .
Conclusie Integratieproblemen
Hanneke Felten is een schoolvoorbeeld van hoe ideologie feiten vervangt. Door verantwoordelijkheid volledig bij autochtone en vooral witte Nederlanders te leggen, negeert ze de wederzijdse inspanning die nodig is voor echte integratie. Migranten hebben het recht om met respect behandeld te worden, maar ze hebben ook de verantwoordelijkheid zich aan te passen. Dat is geen racisme, maar realisme.
Bronnen:
- SCP, rapport over integratie in Nederland
- Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS), onderzoeken over segregatie en taalproblemen
- CBS, cijfers over werkloosheid en onderwijsdeelname van migranten
- NRC, analyse over discriminatie op de arbeidsmarkt en de nuance hierin
- Lees: Fluoride
Volg ons op X, voorheen Twitter via en op Bluesky .
