Asielzoekers

Een dodelijk signaal dat niemand wil zien

Een 16-jarig meisje stierf onlangs in Duitsland. De dader: een 31-jarige uitgeprocedeerde asielzoeker uit Irak. Deze tragedie toont de gevaren van het huidige asielbeleid.

Het slachtoffer was een Oekraïense vluchtelinge. Zij zocht veiligheid in het Westen, maar werd slachtoffer van iemand die hier illegaal verbleef. Dit incident is geen uitzondering, maar een structureel signaal.

Het structurele patroon

Veel asielzoekers komen bewust naar West-Europa, omdat ze de naïviteit van de samenleving kennen. Ze benutten wetgeving strategisch, vaak geholpen door familie of gemeenschappen.

Daarnaast functioneert een netwerk van wat vaak ‘asielmaffia’ wordt genoemd. Het systeem begeleidt migranten bij procedures, huisvesting en verblijfsrechten. Dit veroorzaakt hoge kosten en blijvende sociale spanningen.

Volgens de NRC zijn de problemen rond opvanglocaties en lokale spanningen al langer zichtbaar (NRC). De Rijksoverheid erkent de druk op veiligheid, woningen en zorg (Rijksoverheid).

Het overgrote deel van de instroom bestaat uit jonge mannen. Vrouwen en kinderen vormen een kleine minderheid. Dit mannenprobleem leidt vaker tot geweldsdelicten en wordt nauwelijks benoemd.

Politieke onwil en hypocrisie

Waarom verandert er niets? Politici schermen met barmhartigheid en rechten, maar negeren burgers. Media bagatelliseren incidenten zoals de moord in Duitsland.

Linkse media en politici reageren minimaal. Het bagatelliseren van moorden door uitgeprocedeerde asielzoekers toont een gevaarlijke hypocrisie. Burgers ervaren dagelijks culturele spanningen en veiligheidsproblemen.

Actuele voorbeelden uit het Westen

De gevaren zijn niet beperkt tot Duitsland. Europa en Noord-Amerika laten incidenten zien:

1. Canada – Kerkbranden nemen toe

Sinds 2021 gingen minstens 33 kerken volledig in vlammen op, voornamelijk brandstichting (Catholic News Agency).
Het totaal aantal beschadigde of verwoeste kerken bedraagt 112 (Zenit).
Media en politici besteden nauwelijks aandacht aan de maatschappelijke impact.

2. Frankrijk – Kerkbrand in Saint‑Omer

Op 2 september 2024 brandde de Church of the Immaculate Conception gedeeltelijk af. Toren en dak stortten in (Angelus News, CNA).
De dader: een recidivist. Media en overheid noemden het een eenmalig incident.
Dit illustreert structureel gebrek aan bescherming van cultuur en religie.

Hoeveel slachtoffers zijn acceptabel?

De cruciale vraag: hoeveel slachtoffers zijn acceptabel om dit beleid te handhaven?

Is één slachtoffer te veel? Tien? Honderd? Politici kiezen door niets te doen voor een systeem met nieuwe slachtoffers.

Elke tragedie, zoals de moord in Duitsland, toont dat het beleid veiligheid negeert.

Mogelijke oplossingen

Europa hoeft niet machteloos toe te kijken. Enkele maatregelen kunnen de situatie verbeteren:

Directe uitzetting van afgewezen asielzoekers, met dwangmiddelen indien nodig.
Regionale opvang in veilige buurlanden, waar cultuurverschillen kleiner zijn.
Beperking van mannelijke instroom en focus op gezinnen, vrouwen en kinderen.
Sancties tegen landen die burgers niet terugnemen.
Strikte screening op strafblad, achtergrond en psychische gesteldheid.

Deze maatregelen beschermen burgers zonder inhumaan te zijn.

Conclusie

De moord op een Oekraïens meisje door een illegale asielzoeker symboliseert alles wat misgaat in het beleid. Het is geen incident, maar symptoom van een systeem dat verantwoordelijkheid vermijdt.

Veel migranten benutten zwakke wetgeving strategisch. Linkse media bagatelliseren incidenten. Burgers dragen dagelijks de gevolgen.

De vraag is onontkoombaar: hoeveel levens zijn we bereid te offeren?

Het antwoord moet duidelijk zijn: geen enkel leven meer.

Bronnen:

Volg ons op Twitter: https://x.com/Nieuwsfeitencom
Bluesky: https://bsky.app/profile/nieuwsfeiten.bsky.social
Luister naar opiniestukken via Florida Radio Rotterdam.
Volg ons op Bluesky.
Instagram: https://www.instagram.com/nieuwsfeiten/

Asielzoekers en Veiligheid: Dodelijke Gevaren, Politieke Hypocrisie